Aan het woord is Ferdy, moeder van Thijs. Thijs is 12 jaar oud en zit in groep 8 van het speciaal onderwijs.

‘Het heeft even tijd nodig gehad, maar nu Thijs een dyslexiebehandeling volgt gaat hij met sprongen vooruit. Al vrij vroeg in groep 2 had Thijs moeite met letters. Zijn vocabulaire was matig en door middel van logopedie hebben we geprobeerd om zijn achterstand weg te werken. Dat ging een tijdje goed, maar halverwege groep 3 kon hij het niet meer bijbenen. Begrijpend lezen, letters en spelling, Thijs had er moeite mee. Vanaf dat moment werd er een dossier opgebouwd.

PDD-NOS

In groep 4 begonnen er wat meer problemen te spelen. Na uitgebreid onderzoek kreeg Thijs de diagnose PDD-NOS en het advies om speciaal onderwijs te gaan volgen. PDD-NOS en dyslexie gaan vaak samen. Op zijn nieuwe school wilden ze eerst kijken of er wel sprake was van dyslexie. Misschien zou een intensief leertraject en minder prikkels een positieve werking hebben. Helaas. Na een jaar kelderden zijn resultaten. Doordat dossiervorming naar de achtergrond was geraakt duurde het nog tot groep 7, voordat hij in aanmerking kwam voor een onderzoek. De uitslag van dat onderzoek was dyslexie, die volledig losstaat van zijn PDD-NOS. Voor ons geen verrassing, want in onze familie komt aan beide kanten dyslexie voor.

Op school

Het dyslexieonderzoek is bij een instantie uitgevoerd waar de school een overeenkomst mee heeft. Voor de behandeling konden we kiezen uit een aantal aanbieders. Onze voorkeur ging uit naar Berkel-B. De behandelaars van Berkel-B komen op school. Dat is fijn voor Thijs, want dat kost hem het minst energie. Het is al moeilijk genoeg voor hem om zich te concentreren. Voorafgaand aan de behandeling is er veel gebeld en gemaild. Het contact met Berkel-B was altijd prettig en verliep snel.

Anne-Karine

Anne-Karine is Thijs’ vaste behandelaar. Ze hebben een enorme klik.  Anne- Karine is een natuurtalent. Ze is vriendelijk en open en dat heeft een kind als Thijs direct door. Thijs is een harde werker en legt de lat voor zichzelf hoog. Omdat hij het zo leuk vindt met Anne-Karine is hij geneigd om nog meer zijn best te doen. Anne-Karine zegt ook gewoon tegen hem ‘als je thuis niet oefent kom je er niet’, ze beweegt met Thijs mee en is open in haar communicatie, neemt de resultaten met Thijs zelf door en vraagt ook advies over Thijs bij ons. Het resultaat is er ook naar. Thijs' motivatie krijgt een enorme boost én hij ziet dat al die uren ploeteren niet voor niets zijn. In een half jaar tijd is hij van niveau eind 5 naar bijna midden 7 gegaan.

Veel oefenen

Als ouders worden geacht om een aantal malen per week met Thijs te oefenen. Heel soms lukt dat wel eens even niet. Zolang we daar eerlijk en duidelijk over communiceren is er niks aan de hand. Via de huiswerkmap, de app, mail of telefoon is er intensief contact. Tijdens de tussen-evaluatie zat de leerkracht van Thijs er ook bij. Samen is er gekeken naar hoe het beste uit Thijs gehaald kan worden. Het is fijn dat Berkel-B daar ook zo intensief bij betrokken is.

Case-manager

Als je kind een dyslexiebehandeling krijgt weet je dat je je moet committeren aan het traject. Je bent in wezen de case-manager. Van Thijs (en van de meeste andere kinderen) kun je niet verwachten dat hij spontaan aan zijn huiswerk gaat. Je weet gewoon dat je veel tijd vrij moet maken om te oefenen. Het is plannen en geen kwestie van willen maar doen. We doen het met liefde, al valt het niet altijd mee.

Gevulde rugzak

Thijs gaat met sprongen vooruit. Hij komt er wel. Hij is vrolijk, lief, sportief en bezit een flinke dosis humor. Ondanks zijn problemen gaat hij met een goed gevulde rugzak naar het voortgezet onderwijs. We zijn ontzettend blij dat het nu zo goed met hem gaat.